pyroghraphy هنر نقش نگاری بر روی چوب،چرم،فلز

به نام خدا

تاریخچه هنرنقش نگاری بر چرم یا چوب با آهن داغ:هنرباستانی سوخت نگاری چوب (phyrography)

سوخت نگاری دارای منشاء قدیمی و ماقبل تاریخی میباشد. در تمام طول دوران زندگی  یک انسان،آنها زندگی شان را در قالب تصاویر جمع آوری میکردند.اولین روشی که انسان برای برقراری ارتیاط با دیگران و بیان داستانهایش استفاده کرد.هنر نقاشی بود.و بعد از کشف مهمترین عنصر حیاط یعنی آتش اولین فرم سوخت نگاری بر روی چوب آغاز شد.

هنر سوخت نگاری بر روی چوب از ابتدا تا به امروز بسیار زنده و پویا میباشدو با تولیدات زیبا و دکوراتیوی که اکنون تولید میشود بسیار پرکاربرد برای زیباسازی فضای خانه ها و حتی در مقیاس های بزرگتر و جهانی تر استفاده میگردد.

به طور کلی نقش نگاری؛هنر تزیینات چوب یا سایر متریال ها به واسطه ی استفاده از ابزارهای گرم کنترل شده  از یک جسم گرم مثل هویه است.که در واقع به این هنر( پوکر ورک) میگویند.

تاریخچه اولیه از نقش نگاری:

انسان های اولیه کشف کردند که با استفاده از باقیمانده های زغال چوب که از آتش بر جای میماند،میتوانند خلق کنند الگوها,طرح ها,و حتی نقاشی ها را بر دیوارهایشان.

به مرور زمان و بر اساس ارتباطاتشان آنها دریافتند که میتوانند از سنگ یا فلز برای خراشیدن چوب زغال تولید شده از آتش هایشان استفاده کنند.آنها کشف کردند که ساییدن سطح چوب سیاه و سوخته اجازه میدهد که لایه ی زیرین طبیعی چوب خود را نشان دهد.این الهام باعث خلق طرح ها و الگوهایی در فرم متفاوت شد.اما متاسفانه این روش نتونست خلق کنه یک اثر هنری دایم و پایداررا.

تاریخچه ی ابزارهای نقش نگاری:

با پیشرفت زمان در قرن ها,به خصوص قرون وسطی،رنسانس،و عصر تاریخی ویکتوریا،سوخت نگاری روی چوب بیشتر و بیشتربه عنوان مشغولیات محبوب مردم در آن زمان شد.

در اوایل قرن بیستم،ابزارهای نقش نگاری الکتریکی یا هویه گسترش یافت که به هنرمند اجازه میداد بیشترو بهتر انجام دهد کارهای سوخت نگاری را که براحتی قابل استفاده برای استودیوهای هنری و هنرمندان خانگی بود.حتی با پیشرفت تکنولوژی انسانی در طی اعصار،تکنیک ها و روشهای هنری پایه تغییر خیلی کمی داشتند.سوزاندن با یک ابزار داغ هنوزفقط ممکن ترین راه برای خلق یک سوخت نگاری بر روی چوب است.با توجه به قابلیت استفاده از ابزارهای متفاوت در سر هویه ها و کنترل درجه حرارت ترکیبات و طرح های زیبایی خلق میشود.ایده ی سوخت نگاری چوب و توانایهای هنرمندانه ی مردم و عشق مردم به این هنر از قرن های قبل تا به الان بدون تغییر باقی مانده و در طی زمان های گذشته تا به الان هنر نقش نگاری تغییر جزیی در ابزارهای تکنیکی داشته است.

نقش نگاری یعنی نوشتن با آتش.و این هنر سنتی با استفاده از ابزارهایی مثل قلم یا سیم داغ برای سوزاندن رو سطح متریال های طبیعی مثل چرم یا چوب انجان میگردد.

دو روش اساسی دیگر شامل استفاده از یک ابزار فلزی گرم شده روی آتش  یا حتی متمرکز کردن نور خورشید با استفاده از لنز ذره بین است.

نقش نگاری کاملا با دست انجام میگیرد و بعد از اشیا چوبی اغلب رنگ میشوند گاهی به صورت ظریف و گاهی به صورت کاملا مشخص.رنگ های روشن چوب های سخت مثل انجیرمصری،درخت فان،راش به صورت معمول بیشتر برای نقش نگاری استفاده میشود.دانه های غلات به اندازه ی کافی شاخص نیستند برای استفاده کارهای دستی.سایر چوب ها مثل کاج و بلوط زمانی که مورد نیاز باشد استفاده میشوند.نقش نگاری همچنین بر روی چرم های طبیعی دباغی شده ی گیاهی هم استفاده میشود.روشهای نوین دباغی سموم موجود در چرم ها را خارج میکنند در زمان سوزاندن چرم.نقش نگاری همچنین معروف است در بین هنرمندان و سازندگان هنرهای دستی،و نتایج مهیجی از طریق سوزاندن سطح خارجی متریال ها ایجاد میکنند.

نقش نگاری همچنین ی هنر گروهی و سنتی است در کشورهای اروپایی،مثل رومانی و مجارستان به خوبی کشورهایی مانند آرژانتین در آمریکای جنوبی.

(هنر نقش نگاری )  صرفا به عنوان یک سرگرمی بود  و در حقیقت در اواخر دهه ی۱۸۰۰ نسبتا  کاربردی بود برای شرکت هایی که استفاده میکردند از نقش نگاری روی مبلمان و وسایلشان.نقش ها با دقت سوزانده میشوند در داخل اثاثیه ها و یک اثر با شکوه خلق میشود.داشتن و پیدا کردن نمونه خاص و منحصر به فرد از از اثاثیه ها با هنر نقش نگاری روی آن،امروزه به عنوان یک ثروت واقعی است.

منابع:

http://www.thepyrographytool.com/history-of-pyrography/